Σ Ε Σ Κ Ο Υ Λ Α.

Σέσκουλα

ι)

Σαββούλα Μάλλιου Κριαρά

Το φάρμακο της αθηρωμάτωσης

Σέσκουλα - Beta vulgaris
Το φάρμακο της αθηρωμάτωσης: Σέσκουλα με λίγο ελαιόλαδο, λεμόνι και τριμμένο σκόρδο.
Το σέσκουλο είναι ποώδες, διετές συνήθως φυτό της οικογένειας των Χηνοποδιοειδών και ανήκει στο γένος Βέτα ή Μπέτα.
Καλλιεργείται στις Μεσογειακές περιοχές, στη Βόρεια Αφρική και γενικά στις Εύκρατες περιοχές. Θεωρείται ότι κατάγεται από τα Κανάρια Νησιά.
Τα φύλλα του είναι μεγάλα, γυαλιστερά, αρκετά σκληρά και γραμμωτά. Τα άνθη του έχουν πρασινωπό ή κοκκινωπό χρώμα και διατάσσονται κατά σωρούς στη μέση του φυτού. Η αναπαραγωγή γίνεται με σπόρο. Το σέσκουλο αρέσκεται σε υγρά εδάφη και θέλει καλό πότισμα για να αναπτυχθεί. Όταν δεν υπάρχει αρκετή υγρασία στο έδαφος πραγματοποιείται ένα πότισμα μετά από το φύτρωμα των μικρών φυταρίων.
Στην Ελλάδα εκτός από το καλλιεργούμενο σέσκουλο υπάρχει και το αυτοφυές αγριοσέσκουλο που βρίσκεται σε παραθαλάσσιες, κυρίως, περιοχές.
Τα φύλλα του σέσκουλου γίνονται σαλάτες, αλλά τρώγονται κυρίως μαγειρεμένα, ενώ οι ντολμάδες από σέσκουλα είναι παραδοσιακό πιάτο σε αρκετές περιοχές της Ελλάδας.
Στην Κύπρο το σέσκουλο αναφέρεται και ως λάχανο, και χρησιμοποιείται κατά κύριο λόγο ως συνοδευτικό στα φαγητά με όσπρια.
Περιέχουν ω-3 λιπαρά οξέα, φυτικές ίνες, φυλλικό οξύ, κάλιο, βιταμίνη Ε. Επίσης, είναι πλούσια σε λουτεϊνη που προστατεύει από την αθηρωμάτωση. Περιέχουν ακόμη γλυκοραφάνη που ενεργοποιεί την πρωτεϊνη Nrf2 κι έτσι δημιουργείται μια προστατευτική επικάλυψη στις αρτηρίες που συγκρατεί την προσκόλληση των πλακών.