Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2016

ΕΥΚΑΛΥΠΤΟΣ

Οι θεραπευτικές ιδιότητες του ευκάλυπτου, για κρυολόγημα, ιγμορίτιδα, ψωρίαση, ακμή, μνήμη (συνταγές)



της Κλεοπάτρας Ζουμπουρλή, μοριακή βιολόγος, medlabnews.gr
ανανεώθηκε στις 6/10/2016
Ο Ευκάλυπτος ή Eucalyptus globulus είναι γνωστός για τις ευεργετικές του ιδιότητες στο αναπνευστικό σύστημα γιατί διευκολύνει και απελευθερώνει την αναπνοή. Προστατεύει από ασθενείς ιούς, ενδυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα και δρα ως γενετικό τονωτικό.

Ο ευκάλυπτος είναι ένα από τα πιο ψηλά δένδρα στον κόσµο. Είναι γύρω στα 90 µέτρα µε µικρά οβάλ φύλλα. Τα δένδρα κλαδεύονται ώστε τα κλαδιά να είναι πιο προσιτά.Τα άνθη του είναι κιτρινωπά ή κοκκινωπά και βρίσκονται αρκετά μαζί με ακραία σκιάδα. Ανθίζουν από τον Αύγουστο μέχρι το Νοέμβρη. Ο ευκάλυπτος τραβάει πολύ νερό και γι΄αυτό φυτεύεται κοντά σε έλη και βάλτους για αποξήρανση. Χρησιμεύει έτσι για την καταπολέμηση της ελονοσίας. Προτιμήστε τους ευκαλύπτους μακριά από τα καυσαέρια των δρόμων.

Ο ευκάλυπτος κατάγεται από την Αυστραλία και την Τασµανία. Υπάρχουν πάνω από 700 διαφορετικά είδη ευκαλύπτου αλλά µόνο 500 δίνουν κάποιον τύπου αιθέριου ελαίου και µόνο 50 φυτρώνουν στις παράλιες χώρες της Μεσογείου. Το αιθέριο έλαιο που χρησιµοποιείται στην αρωµατοθεραπεία εξάγεται από τον ευκάλυπτο της Αυστραλίας.

Η εισπνοή των αναθυµιάσεων του ελαίου  από ευκάλυπτο (έχει άρωµα καµφοράς και χλόης) έχει αντισηπτική και καθαριστική δράση.



Τα φύλλα  του ευκάλυπτου περιέχουν τανίνη, µια φλαβονική χρωστική: την ευκαλυπτίνη, ένα βαλσαµικό αιθέριο έλαιο που περιέχει κυρίως κινεόλη ή ευκαλυπτόλη και ρητίνη.
Τα ενεργά συστατικά είναι τα εξής: 

- Αιθέρια έλαια (ευκαλυπτόλη ή κινεόλη, βαλεριάνα αλδεΰδη, βουτυρικό αλδεΰδη, πινένιο, καμφένιο, eudesmolo) 

- Τανίνη 

- Αλκοόλ αμύλιο 

- Phellandrene 

- Fenena 

- Sesquiterpenes 

- Piperitone 

- Citral 

- Citronellal 

- Κύμινο και καπρονικού αλδεΰδες, 

- Οξικό αμύλιο 

- Eucaliptene 

- Άλατα ασβεστίου 

- Αλκαλικά ανθρακικά άλατα

Θεραπευτικές εφαρμογές

Αιώνες τώρα χρησιµοποιείται για εντριβές στο στέρνο, για να βελτιώσει την αναπνοή σε κρυολογήµατα και ιγµορίτιδες και είναι εξαίρετο αντιπυρετικό.
Το αιθέριο έλαιο του ευκαλύπτου είναι αντιβιοτικό, αντισηπτικό των αναπνευστικών οδών, βαλσαµικό και δίνει την αίσθηση της δροσιάς. Στις βρογχίτιδες (οξείες και χρόνιες) και στις προσβολές άσθµατος το ευκαλυπτέλαιο σταµατά την υπερβολική έκκριση των βρόγχων. Καταπραΰνει το βήχα (κάνοντας ρευστά τα φλέµατα), τη γρίπη, τη φυµατίωση.
Επίσης ιδανικό για τη θεραπεία της ιγµορίτιδας, της ρινικής απόφραξης, της καταρροής, και της ρινοφαρυγγίτιδας.
Σταματά τις αιμορραγίες, θεραπεύει τις φλεγμονές των ούλων με μάσημα και τις στοματικές παθήσεις.
Είναι καλό για τη διάρροια, τις κυστίτιδες και ρευµατοειδή αρθρίτιδα. Έχει υπογλυκαιµική δράση γι' αυτό είναι χρήσιµο στους διαβητικούς.
Στο δέρµα ιδιαίτερα καλό για δερµατοπάθειες µε φαγούρα, ψωρίαση, έκζεµα, ακµή. Επίσης καλό για πληγές, έλκη, πυόρροια και ελαφρά εγκαύµατα.
Χρησιμοποιείται ο ευκάλυπτος ως λοσιόν ή σε πλύσεις για την ωτίτιδα, σε πληγές, φλεγμονές της μύτης και του κολεού, για τη βλεννόρροια και τον ερεθισμένο πρωκτό.

Είναι ένα από τα αιθέρια έλαια που το άρωµά τους απωθεί τα έντοµα (µύγες, κουνούπια, ψείρες και ψύλλους).
Το αιθέριο έλαιο του ευκαλύπτου είναι σπουδαίο αντισηπτικό και καθαριστικό όταν καίγεται ή εξατμίζεται σε δωµάτια µε αρρώστους για να καθαρίσει τον αέρα και να επισπεύσει την ανάρρωση. Επίσης δρα τονωτικά στην   αίσθηση εξάντλησης,στην συναισθηματική ένταση, στην δυσκολία συγκέντρωσης, στην συχνή αλλαγή διάθεσης,και τις συχνές εκρήξεις. Τα φυτά που περιέχουν κινεόλη καταστέλλουν την ενέργεια ενός ενζύμου που καταστρέφουν τα κύτταρα της μνήμης.
∆ρα προληπτικά όταν χρησιµοποιείται στο σπίτι ή στο χώρο εργασίας κατά τη διάρκεια επιδημιών για να εμποδίσει την εξάπλωση της μόλυνσης.

Χρήσιμες ιατρικές συνταγές με ευκάλυπτο

Κρυολόγημα Για να καταπολεμήσετε ένα κρυολόγημα, κάντε εντριβές στο στήθος με αιθέριο έλαιο ευκάλυπτου. Σε 5 ml αμυγδαλέλαιο βάζουμε 3 σταγόνες αιθέριο έλαιο ευκάλυπτου και κάνουμε εντριβή.  
Το ίδιο αποτελεσματικό είναι να βάλετε το κεφάλι του πάνω από μία κατσαρόλα με νερό βραστό που αχνίζει, στο οποίο θα έχετε ρίξει προηγουμένως φύλλα ευκαλύπτου.

Υπάρχουν και εισπνοές για βρογχικά και ιγμορίτιδα
Ρίξετε σε νερό που βράζει ένα μέρος λεβάντας, δύο μέρη πευκοβελόνες, δύο μέρη θυμάρι και τέσσερα μέρη ευκαλύπτου. Κάντε εισπνοές 3 φορές την ημέρα για 1 εβδομάδα.

Άλλες χρήσιμες συνταγές για τον ευκάλυπτο
-Ρίξτε φύλλα ευκαλύπτου σε νερό που βράζει και αφήστε να γεμίσει η ατμόσφαιρα του δωματίου με ατμούς. Έτσι, διευκολύνεται η αναπνοή του γριπιασμένου ή του ασθματικού και σκοτώνονται έτσι τα περισσότερα μικρόβια σταφυλόκοκκων που βρίσκονται στον αέρα. Έτσι προστατεύονται όλοι από μεταδοτικές ασθένειες.

-Ακόμη, μπορείτε να ρίξετε 15 σταγόνες αιθέριου λαδιού ευκαλύπτου σε μια κατσαρόλα με βραστό νερό. Οι ατμοί του ευκαλύπτου ιονίζουν την ατμόσφαιρα του δωματίου και προστατεύουν από το νέφος της πόλης.

-Σε κρυολόγημα προσθέστε βρασμένα φύλλα ευκαλύπτου στο ζεστό μπάνιο σας.

-Φτιάξτε μια λοσιόν για να μην σας τσιμπάνε τα κουνούπια το καλοκαίρι με 50 γραμμάρια αιθέριου λαδιού ευκαλύπτου και 50 γραμμάρια μελισσόχορτου σε οινόπνευμα κορεσμένο με 6 στάλες φανικό οξύ και αλείφετε τα ακάλυπτα σημεία του σώματος.

-Αν βράσετε σε μια κατσαρόλα φύλλα ευκαλύπτου, μαζί με κλωνάρια δεντρολίβανου, θυμαριού και πευκοβελόνες και ρίξετε το νερό αυτό στο νερό του μπάνιου, βοηθάει να καταπραϋνθούν τα νεύρα και να φύγει η αϋπνία, αλλά και να σταματήσουν οι πόνοι των ρευματισμών.

-Τα φύλλα ευκαλύπτου βρασμένα με μελισσόχορτο δίνουν τονωτική λοσιόν για το δέρμα.

-Τα φύλλα ευκαλύπτου ξηρά και κοπανισμένα, τυλιγμένα σε τσιγάρο βοηθούν τους ασθματικούς.

-Κρασί με ευκάλυπτο. Βάζετε 50 γραμμάρια ψιλοκομμένα φύλλα ευκαλύπτου σε μια μπουκάλα κρασί και τα αφήνετε να χωνευτούν για 15 ημέρες, σουρώνετε, γλυκαίνετε με μέλι και φυλάτε το κρασί, και πίνετε 1 ποτηράκι του λικές πριν ή μετά το φαγητό. Πριν το φαγητό ανοίγει την όρεξη, ενώ μετλα το φαγητό είναι χωνευτικό.

-Για τις αιμορροϊδες βράστε καλά φύλλα ευκαλύπτου και κορυφές άγριας χαρουπιάς ή ήμερης. Όταν αρχίσουν να δημιουργούνται ατμοί, κάθεται ο ασθενής σε μια καρέκλα με τρύπα και αφήνει τους ατμούς να διαχέονται όση περισσότερη ώρα μπορεί.

-Για την ουρολοίμωξη φτιάξτε έμβρεγμα με φύλλα, 3 φύλλα για κάθε ποτήρι νερού και πίνοντας 10 ποτήρια την ημέρα και νερό επιπλέον η γενική ούρων βγαίνει φυσιολογική.

Η ευκαλυπτόλη χρησιμοποιείται σε αρώματα μέντας, τζιτζιμπίρας, παγωτών, γλυκών, λικέρ και προϊόντων αρτοποιίας.

Η φλούδα ευκαλύπτου χρησιμεύει στη βυρσοδεψία, σε ψάθες, στη σχοινοποιία, τη χαρτοποιία και τη σαπωνοποιία.

Αφέψημα ευκαλύπτου
3 φύλλα ή ένα κουτάλι σούπας ψιλοκομμένα για κάθε φλιτζάνι νερό. Αφήνετε να κοχλάσει, το νερό για ένα λεπτό, το βγάζετε από τη φωτιά και τ΄αφήνετε για 10 λεπτά και πίνετε 3 φλιτζάνια την ημέρα.

Έγχυμα ευκαλύπτου
25 γραμμάρια ευκαλύπτου σε ένα λίτρο καυτό νερό, για 10 λεπτά. Πίνετε 4 φορές την ημέρα.

Προσοχή! Σε εσωτερική χρήση ερεθίζει τα νεφρά. Επίσης, προκαλεί ναυτία και επιγαστρικό κάψιμο.

Σαλέπι


To σαλέπι, του οποίου το επιστημονικό όνομα είναι όρχις, χρησιμοποιείται για την τόνωση των ασθενών κατά τη διάρκεια της ανάρρωσής τους.
Το ρόφημα που παράγεται δρα κατά της δυσεντερίας και του ξερόβηχα με φλογώσεις. Το σαλέπι προέρχεται από την αποξήρανση και κονιορτοποίηση του βολβού ενός φυτού, που ήταν γνωστό πολλούς αιώνες πριν στον Ελλαδικό, αλλά και στον ευρύτερο χώρο της ανατολικής Μεσογείου, με το όνομα Όρχις (Orchis mascula, της οικογενείας των Ορχιδωδών). Του αποδίδονταν ιδιότητες αφροδισιακές, γι’ αυτό και πέρασε στη λαϊκή παράδοση ως Σερνικοβότανο. Το βότανο που χάριζε στις γυναίκες αρσενικά παιδιά! Πράγματι, αν καταφέρουμε να εξάγουμε απ’ την Γη ένα ακέραιο φυτό τότε θα διαπιστώσουμε ότι αντί για ρίζα φέρει δύο περίπου ισομεγέθεις κονδύλους, οι οποίοι μοιάζουν με όρχεις.
Βέβαια δεν έχουν όλα τα φυτά της οικογένειας των Ορχεϊδών, κονδυλώδη ριζώματα που να μοιάζουν με όρχεις, όμως τα φυτά που έχουν αυτούς τους όρχεις είναι τα τυπικά της οικογένειας. Οι κόνδυλοι αποξηραίνονται, αλέθονται και από τη σκόνη τους γίνεται το θαυμάσιο αυτό αφέψημα, που «ευφραίνει και το στόμα και την ψυχή», όπως έλεγαν οι παλιοί. Και γνώριζαν με την απλοϊκή τους σοφία ότι και στο σώμα προσφέρει θαυμαστά οφέλη.
Το σερνικοβότανο κρύβει ένα μύθο από πίσω του. Η ελληνική μυθολογία θέλει τον Όρχι γιο Σατύρου και Νύμφης, να μεταμορφώνεται χαριστικά σε ορχιδέα όταν προσέβαλε (ή σκότωσε) μια Βακχική Ιέρεια. Η εν λόγω ορχιδέα είναι διαδεδομένη ήδη από την αρχαιότητα και για του λόγου το αληθές η πρώτη αναφορά γίνεται από τον Θεόφραστο ο οποίος έδωσε την ονομασία στις ορχιδέες λόγω του σχήμα τους, ενώ την αξία αυτών των ορχιδέων είχαν περί πολλού ο Ασκληπιός, ο Ιπποκράτης και ο Γαληνός.
Ο Διοσκουρίδης μάλιστα αναφέρει ότι ο συμπαγής και ευτραφής κόνδυλος είναι ο αρρενογόνος, ενώ ο μαραμένος είναι ο θηλυγόνος « και περί ταύτης δε ιστορείται την μεν μείζονα ρίζαν, υπό ανδρών εσθιομένην, αρρενογόνον είναι, την δε ελάττονα υπό γυναικών θηλυγόνον.». Στην Αρχαία Ρώμη επίσης παρασκεύαζαν ροφήματα και ποτά από τη ρίζα της ορχιδέας, τα οποία μάλιστα ονόμαζαν σατύρια ή πριάπισκα (satyrion, priapiscus), με τη δεύτερη ονομασία να προέρχεται από τον Πρίαπο, θεό της γονιμότητας μαρτυρία των αφροδισιακών ιδιοτήτων που αποδίδονταν και από εκείνους στο φυτό αυτό.
Στη Μεσαιωνική Αγγλία, οι μάγισσες της εποχής χρησιμοποιούσαν το φρέσκο κόνδυλο για να προσελκύουν αληθινή αγάπη και το μαραμένο βολβό για να σβήσουν παράνομους πόθους. Το σαλέπι σα ρόφημα καταναλωνόταν μαζικά σε Αγγλία, Γαλλία από το 15ο αιώνα και μέχρι την αντικατάστασή του από τον καφέ και τσάι. Σήμερα αποτελεί ένα ρόφημα που επιστρέφει στο προσκήνιο τόσο για την εξαίσια γεύση του, όσο και για τις θεραπευτικές του ιδιότητες.
Συστατικά:
Περιέχει αραβίνη, τραγακανθίνη, πολύ άμυλο και πολύτιμα μεταλλικά άλατα: φώσφορο και ασβέστιο. Περιέχει μια κολλώδη ουσία, την βασσαρίνη, που όταν βράσει με νερό, δίνει αυτό το άριστο μαλακτικό κατά του βήχα και όλων των παθήσεων του θώρακα, αλλά και του στομάχου και των εντέρων.
Οι θερμαντικές του ιδιότητες του οφείλονται κατά κύριο λόγο στο αμυλο-γλίσχρασμα που περιέχει ο βολβός που όμως μπορεί να αντικατασταθεί άψογα από άλλα αμυλο-γλισχρασματούχα υλικά της φύσης όπως θα δούμε πιο κάτω, έχοντας τα ίδια αποτελέσματα στον οργανισμό μας καθώς και όμοια τέρψη όπως αυτή που παραδοσιακά το σαλέπι χαρίζει. Όπλο λοιπόν, στην έξαρση των εποχικών ιώσεων μπορεί να αποτελέσει το σαλέπι. Στην σημερινή εποχή, πίνεται ως ρόφημα ή χρησιμοποιείται κυρίως στην ζαχαροπλαστική για την παρασκευή γλυκών.
Οι θεραπευτικές του ιδιότητες
Στις ορχιδέες αυτές και στις θεραπευτικές ιδιότητες τους αναφέρθηκαν ο Ιπποκράτης, ο Ασκληπιός, ο Θεόφραστος αλλά και ο Γαληνός, τονίζοντας την δύναμη του σερνικοβότανου να τονώνει τον οργανισμό των ασθενών, να επουλώνει τις πληγές του στομάχου και του εντέρου αλλά και να ανακουφίζει από τον έντονο βήχα.
Το σαλέπι έχει θεραπευτικές ιδιότητες γιατί περιέχει τις φαρμακευτικές ουσίες αραβίνη και τραγακανθίνη και πολύ άμυλο τα οποία, όταν διαλύονται στο νερό, δημιουργούν ένα υγρό πηκτό και κολλώδες, το θεωρείται κατάλληλο για την ανακούφιση του βήχα, του άσθματος και του στομαχόπονου, δρα κατά της δυσεντερίας και του βήχα, ενώ τονώνει σημαντικά το ανοσοποιητικό σύστημα.
Το σαλέπι, λόγω της κολλώδους φύσης του, επιδρά επουλωτικά στα τοιχώματα του πεπτικού. Επουλώνει έλκη στο στομάχι και στο έντερο. Το σαλεπι είναι επίσης ένα ρόφημα θερμαντικό εξαιτίας και των μπαχαρικών που περιέχει. Για αυτόν τον λόγο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να μας ζεστάνει αποτελεσματικά αντί για το τσάι ή άλλα αφεψήματα.
Είναι πλούσιο σε άμυλο και μπορεί να χαρίσει ενέργεια και πνευματική διαύγεια σε άτομα που την χρειάζονται όπως οι μαθητές, οι ηλικιωμένοι, οι έγκυες γυναίκες, αλλά και οι ασθενείς. Περιέχει πολύτιμα μεταλλικά άλατα όπως φώσφορο και ασβέστιο. Βοηθά εξασθενισμένους από αρρώστιες οργανισμούς να ανακάμψουν και να αναρρώσουν γρηγορότερα.
Περιέχει μια κολλώδη ουσία, την βασσαρίνη η οποία όταν βράσει με το νερό, μετατρέπεται σε κολλώδη πηχτή ουσία, μαλακτική, κατά του βήχα και των φλεγμάτων. Το σαλέπι λόγω της κολλώδους φύσης του αλλά και των επουλωτικών συστατικών του επιδρά στο στομάχι και το έντερο αναπλάθοντας τα τοιχώματα του πεπτικού συστήματος.
Οι τονωτικές και αφροδισιακές του ικανότητες εντείνονται χάρη στην προσθήκη και των μυρωδικών όπως της κανέλας, του γαρύφαλλου, της πιπερόριζας, της βανίλιας. Το σαλεπι δεν έχει ιδιαίτερες θερμίδες. Το απλό σαλεπι χωρίς ζάχαρη έχει περίπου 15 θερμίδες ανά μερίδα (1 κουταλάκι του γλυκού των 15 γραμμαρίων), ενώ αν είναι έτοιμη σκόνη αναμεμιγμένη με ζάχαρη, έχει περίπου 30 θερμίδες ανά μερίδα.
Τρόποι παρασκευής
Στις ρίζες αυτού του φυτού αναπτύσσονται κόνδυλοι που αποξηραίνονται, αλέθονται, απομακρύνεται το πικρό αιθέριο έλαιο τους και από τη σκόνη τους παρασκευάζεται αυτό το αφέψημα που πωλούν οι «σαλεπτζίδες». Το σαλεπι μπορούμε να το βρούμε σαν σκόνη αναμεμιγμένο με διάφορα άλλο βότανα αλλά και κανέλα, μοσχοκάρυδο, γαρίφαλο και βανίλια για να το παρασκευάσουμε εμείς, με έναν τρόπο παρόμοιο με τον Ελληνικό καφέ.
Είδη σαλεπιού
Στην Ελλάδα μπορούμε να αγοράσουμε αυθεντικό σαλεπι Ιωαννίνων, το σαλεπι από την Πόλη με την αυθεντική πολίτικη συνταγή καθώς επίσης και το σαλεπι θαλάσσης που παρασκευάζεται από ένα είδος φυκιών της Ισλανδίας.
Παρασκευάζεται ως εξής:
Για δύο ποτήρια ροφήματος, προσθέτουμε 1 κουταλάκι σκόνη. Ανακατεύουμε συνεχώς το ρόφημα καθ΄όλη τη διάρκεια του ψησίματος, μέχρι να φουσκώσει (σαν τον ελληνικό καφέ).
Σερβίρουμε το ρόφημα με μέλι ή ζάχαρι, κανέλα και τριμμένο τζίντζερ.
1 φλυτζάνι νερό
2 γαρύφαλλα
λίγη κανέλα
λίγη πιπερόριζα σε σκόνη
1 κουτ. γλ. ζάχαρη (ή παραπάνω αν θέλετε)
1 κουτ. γλ. σαλέπι
Βράζουμε το νερό μαζί με τα γαρύφαλλα και τη ζάχαρη. 
Κατεβάζουμε το νερό από τη φωτιά και προσθέτουμε το σαλέπι ανακατεύοντας καλά και συνεχώς ώσπου να πάρει την παχύρρευστη υφή του. Αν χρειαστεί το ξαναβάζουμε λίγο στη φωτιά ανακατεύοντας συνεχώς (Προσοχή να μη βράσει)
. Προσθέτουμε κανέλα και πιπερόριζα σε σκόνη και το πίνουμε ζεστό!
Για ένα φλιτζάνι του τσαγιού θέλετε:
· 1 κττ (κουταλάκι του τσαγιού) άμυλο αραβοσίτου (νεσεστες – περιέχει άμυλο-γλισχραμα όπως το σαλέπι).
· 1 κττ ζάχαρη ή γλυκόριζα σε σκόνη.
· Μισό κοφτό κττ κανέλα (περιέχει γλισχρασμα και αυτή).
· 1 με 2 μοσχοκάρφια (γαρύφαλλα) τριμμένα.
· λίγο κακουλές (καρδαμωμο ή και καρδαμο) σε σκόνη ή
· λιγο τζιτζερ (πιπεροριζα) σε σκονη, κατα βουληση
Εκτέλεση:
Σε μια στέγνη κούπα βάζουμε πρώτα το άμυλο και τη ζάχαρη και με λιγάκι δροσερό νερό τα ανακατεύουμε. Παράλληλα σιγοβράζουμε σ’ενα μπρίκι μια φλιτζανα νερό μαζί με τα υπόλοιπα υλικά για 2 με 3 λεπτά προσθέτουμε το καυτό νερό σιγά σιγά στη κούπα ανακατεύοντας συγχρόνως.
Απολαύστε λοιπόν ένα μοναδικό ρόφημα με θεραπευτικές ιδιότητες, θερμαντικό, εύγεστο και παράλληλα χορταστικό!
Αγγελική Μήλιου, βιολόγος – medlabgr.blogspot.com

ΜΕΝΤΑ

Περιγραφή του φυτού


Η μέντα είναι ένα από τα πιο γνωστά βότανα στον κόσμο. Καλλιεργείται παντού και χρησιμοποιείται για να νοστιμίσει σχεδόν οτιδήποτε. Κατάγεται από την Ασία και την ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου.
Το όνομα μέντα προέρχεται από το λατινικό mentha, το οποίο με τη σειρά του προέρχεται από το αρχαιοελληνικό μίνθη. Συναντάται και με την ονομασία ηδύοσμος.
Η γνωστή μας Μέντα είναι υβρίδιο φυσικής διασταύρωσης της menta aquatica (μέντα η υδροχαρής) και menta spicata (δυόσμος) και είναι γνωστή από την πρώιμη αρχαιότητα για τις φαρμακευτικές και αποσμητικές της ιδιότητες.
Είναι πολυετές φυτό, ποώδες και αρωματικό, της οικογένειας των χειλανθών των εύκρατων περιοχών. Έχει χαρακτηριστικά τετράγωνα στελέχη με ζαρωμένα, λογχοειδή φύλλα και μικρά ροζ ή λευκά λουλούδια που ανθίζουν στα μέσα του καλοκαιριού.
Η καλλιέργεια και η συντήρησή της είναι πολύ εύκολες, καθώς η μέντα πολλαπλασιάζεται πολύ γρήγορα, μέσω υπόγειων ριζωμάτων. Μπορείτε όμως, για να έχετε υπό έλεγχο το φυτό, να το καλλιεργείτε σε γλάστρες. Σπείρτε την άνοιξη ή πάρτε ριζικά μοσχεύματα ή διαιρέστε συστάδες. Στη μέντα αρέσει το πλούσιο, υγρό χώμα, ο πολύς ήλιος ή η διάστικτη σκιά στις ζεστές περιοχές.
Η μέντα μπορεί να ευδοκιμήσει σε ποικιλία κλιμάτων και εδαφών. Άριστη θερμοκρασία ανάπτυξης για τη μέντα είναι 17° C και, όταν αρδεύεται τακτικά, αντέχει και στις υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού. Η μέντα είναι πολύ απαιτητική σε νερό και σε πολύ θερμό καιρό, έτσι, η καλλιέργεια μπορεί να χρειασθεί και τρία ποτίσματα την εβδομάδα.
Η συλλογή των φύλλων της πρέπει να γίνεται κατά την ωρίμανση του φυτού. Μπορείτε να μαζεύετε τα φύλλα αλλά και ολόκληρους τους βλαστούς, όταν είναι ακόμη νέοι και φρέσκοι.
Υπάρχουν 26 περίπου είδη μέντας. Στην Ελλάδα, τα κυριότερα είδη είναι η Μίνθη η πιπερώδης, από της οποίας τα φύλλα και τα άνθη παίρνουμε το λάδι, που περιέχει μινθόλη και χρησιμοποιείται στη ζαχαροπλαστική, την ποτοποιία και την ιατρική.
H Μίνθη η σταχυώδης, κοινώς δυόσμος ή βάλσαμο. Έτσι ονομάζεται η ρωμαϊκή μέντα και χρησιμοποιείται για αφεψήματα και σιρόπια.
H Μίνθη η γλήχων, που χρησιμοποιείται κυρίως για να αρωματίζονται τα φαγητά.
H Μίνθη η αρουραία που είναι διαδεδομένη στους κάμπους και στους αγρούς.
Η Μίνθη η στρογγυλόφυλλος που ανθίζει το καλοκαίρι και συλλέγεται το φθινόπωρο και συναντάται σε χέρσες περιοχές και αναχώματα ως αγριόχορτο.
Η καλλιέργεια της μέντας για παραλαβή αιθέριου ελαίου άρχισε στην Ελλάδα το 1956. Η πρώτη φυτεία δοκιμαστικής καλλιέργειας, εγκαταστάθηκε σε έκταση 90 στρεμμάτων του Σταθμού Γεωργικής Ερεύνης Αλιάρτου (Κωπαΐδα). Από εκεί και έπειτα, η μέντα καλλιεργείται και σε άλλες περιοχές της χώρας.

Συστατικά

Η μέντα έχει έως και 2% αιθέριο έλαιο (που περιέχει μενθόλη, μενθόνη και ιασμόνη), τανίνες και πικρό στοιχείο. Περιέχει βιταμίνη Α, C, Β12, Β3 και φολικό οξύ, μαγνήσιο και σίδηρο, ασβέστιο και μαγγάνιο. Η μέντα αποτελεί μια εξαιρετική πηγή μεταλλικών στοιχείων όπως το κάλιο. 100 γραμμάρια φρέσκιας μέντας παρέχουν 569 mg καλίου.

Ιστορία και παράδοση της Μέντας

http://enallaktikidrasi.com/2016/06/menta/
Η μέντα αναφέρεται ως μαλακτικό του στομάχου, στον πάπυρο Έμπερς, το αρχαιότερο ιατρικό κείμενο, στην αρχαία Αίγυπτο. Από εκεί, η μέντα πέρασε στην Παλαιστίνη, όπου χρησίμευε σαν μέσο πληρωμής των φόρων.
Στο κατά Λουκά Ευαγγέλιο, ο Χριστός απευθυνόμενος στους Φαρισαίους αναφέρει τη μέντα: «Πληρώνετε φόρους μέντας… Αλλά δεν ενδιαφέρεστε για τη δικαιοσύνη και την αγάπη του Θεού».
Κατά την ελληνική μυθολογία, ο Πλούτωνας, ο θεός του Άδη, ερωτεύτηκε την όμορφη νύμφη Μίνθη. Η γυναίκα του Πλούτωνα, Περσεφόνη, ζήλεψε τη Μίνθη και τη μεταμόρφωσε σε φυτό. Ο Πλούτωνας, μη μπορώντας να την επαναφέρει στη ζωή, της χάρισε υπέροχο άρωμα.
Κατά μια άλλη εκδοχή, η Μίνθη ήταν Νύμφη του υποχθόνιου κόσμου, που ο Άδης επιζήτησε να κάνει ερωμένη του. Η Περσεφόνη ή, κατ’ άλλους συγγραφείς, η Δήμητρα καταδίωξε τη Μίνθη και την ποδοπάτησε ή όπως λένε άλλοι, την κατακρεούργησε. Κατά τη διάρκεια του μαρτυρίου της, ο Άδης δεν έκανε καμία κίνηση για να τη βοηθήσει. Περιορίστηκε να τη μεταμορφώσει σε ένα φυτό, που ξαφνικά φύτρωσε για πρώτη φορά στο βουνό Μίνθη της Τριφυλίας. Είναι η γνωστή μέντα, αφιερωμένη από τότε στο θεό του σκοταδιού.
Οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι συνήθιζαν να προσθέτουν μέντα στο γάλα για να το συντηρούν και πρόσφεραν το βότανο ύστερα από ένα γεύμα ως χωνευτικό.
Στην Αρχαία Ελλάδα, ο Ιπποκράτης και ο Γαληνός χρησιμοποιούσαν την μέντα κατά της δυσπεψίας, κατά των νευρικών διαταραχών, κατά των ιλίγγων, της αϋπνίας, της γαστρίτιδας, του βήχα, του κρυολογήματος, του πονόλαιμου και ως αντισπασμωδικό.
Οι Έλληνες επίσης, τη θεωρούσαν αναζωογονητική για το μυαλό και φάρμακο για τον πονοκέφαλο (μία αντίληψη που ισχύει έως και σήμερα).
Ο Πλίνιος υποστήριζε ότι η μέντα αναζωογονεί το πνεύμα και σύστηνε την παρουσία της στις αίθουσες ασθενών, ώστε να διευκολύνεται η ανάρρωσή τους. Ο Διοσκουρίδης τη θεωρούσε θερμαντική και κατά συνέπεια αφροδισιακή.
Οι Κινέζοι και οι Άραβες γιατροί χρησιμοποιούσαν τη μέντα ως τονωτικό και χωνευτικό, καθώς και για τη θεραπεία των κρυωμάτων, του βήχα και του πυρετού. Οι Άραβες ιδιαίτερα, λατρεύουν τη μέντα και τη θεωρούν ως ιδιαίτερα αφροδισιακή.
Η Σεχραζάτ, που διηγούνταν στο Σουλτάνο τις ιστορίες στις Χίλιες και Μία Νύχτες, οφείλει ίσως τη ζωή της σε μερικά φλιτζάνια μυρωδάτο τσάι μέντας, που της σερβίριζαν κάθε μέρα, πριν ξημερώσει, την ίδια πάντα ώρα, για να μπορεί να συνεχίζει τις ιστορίες του Σεβάχ του Θαλασσινού και του Αλαντίν. Ακόμη και ο Σαίξπηρ την αναφέρει, μαζί με τη λεβάντα και το δεντρολίβανο, ως διεγερτικό για τους κυρίους της μέσης ηλικίας.

Θεραπευτικές δράσεις, ιδιότητες και χρήσεις της Μέντας

Τσάι Μέντας
Τσάι Μέντας
-Μπορεί να έχει θετική επίδραση στα συμπτώματα του πολυ-κυστικού συνδρόμου ωοθηκών.
-Για τη θεραπεία της διάρροιας, γαστρικό πυρετό ή τοξικές λοιμώξεις.
-Φαίνεται ότι βοηθάει τη μνήμη, για αυτό το λόγο, συνιστάται σε περιόδους εξετάσεων.
-Είναι αντισπασμωδική. Ηρεμεί το λείο μυ που διατρέχει το πεπτικό σύστημα, μειώνοντας τους μυικούς σπασμούς.
-για πεπτικά προβλήματα, βοηθάει ανθρώπους που πάσχουν από το σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου.
-Μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση του έλκους και στη διέγερση των εκκρίσεων της χολής.
-Προκλινικές έρευνες υποδεικνύουν ότι η μέντα προστατεύει από τις βλάβες στο DNA, που προξενούνται από τη ραδιενέργεια και το θάνατο των κυττάρων.
-Στα συμπτώματα του κρυολογήματος και της γρίπης με την απεμπλοκή σε αναπνευστικές διόδους και στο αναπνευστικό.
-Είναι βοηθητική στους πονοκεφάλους.
-Μελέτη του 2009 είχε ως εύρημα ότι η εισπνοή αιθέριου ελαίου μέντας είχε την ικανότητα να μειώνει τάχιστα τη φλεγμονή της φυματίωσης.
-Είναι γνωστή για τις καταπραϋντικές της ιδιότητες κατά των πόνων αλλά και των δηγμάτων των εντόμων.
-Βοηθάει σε ρινικές αλλεργίες και συστήνεται σε περιπτώσεις άσθματος, της βρογχίτιδας και της γρίπης, λόγω της αντισπασμωδικής και ηρεμιστικής ιδιότητά της.
-Η ιγμορίτιδα μπορεί να αντιμετωπιστεί με την μέντα, επειδή η μενθόλη διεγείρει τη ρινική βλεννογόνο μεμβράνη.
-Η μέντα φαίνεται να έχει προστατευτικές ιδιότητες σε ασθενείς με καρκίνο, που υποβάλλονται σε ακτινοβολία.
-Εργαστηριακές έρευνες έχουν αποδείξει ότι σκοτώνει τον ιό του έρπητα του στόματος και των γεννητικών οργάνων.
-Η μέντα δρα ως ένα ισχυρό αντιοξειδωτικό, προστατεύοντας το σώμα από το σχηματισμό των καρκινικών κυττάρων.
-Δρα επίσης, ως ήπιο ηρεμιστικό και έχει καταπραϋντικές ιδιότητες.
-Χρησιμοποιείται στη θεραπεία της ελκώδους κολίτιδας και της νόσου του Crohn.
-Ανακουφίζει από μικρούς ή μεγάλους πόνους, όπως μυϊκές κράμπες και διαστρέμματα.
-Περιορίζει τη ναυτία και την τάση για εμετό. Βοηθά στην απαλλαγή των εμετών της εγκυμοσύνης και της ναυτίας στα ταξίδια.
-Παρέχει μια αίσθηση δροσιάς στο δέρμα σε ήσσονος σημασίας εγκαύματα, φαγούρα, και για κοινούς ερεθισμούς του δέρματος.
-Καθαρίζει το δέρμα από μαύρα στίγματα και ακμή, χάρη στην αντιβακτηριδιακή της δράση.
-Στη δυσμηνόρροια, ανακουφίζει από τον πόνο και μειώνει τη σχετική ένταση.
-Είναι ένα εξαιρετικό καθαριστικό του αίματος.
-Κατά της κακής αναπνοής.
-Εξωτερικά, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ανακούφιση από τον κνησμό και τις φλεγμονές.
-Το έλαιο της μέντας, εφαρμοζόμενο στο πίσω μέρος του κεφαλιού, μετριάζει τα προβλήματα της ψυχικής κόπωσης, του άγχους, τις καταθλιπτικές καταστάσεις και τους πονοκεφάλους.
-Είναι ισχυρό διεγερτικό και τονωτικό. Διεγείρει τα νεύρα που αντιλαμβάνονται το κρύο και μειώνει τη μετάδοση του πόνου.
-Το αιθέριο έλαιο της μέντας το χρησιμοποιούν για γαργάρες σε περιπτώσεις αμυγδαλίτιδας, ουλίτιδας και φλεγμονής στο ρινοφάρυγγα.
-Συνιστάται για τη θεραπεία των ρευματισμών, για την απολύμανση του στόματος και σε περιπτώσεις φλεγμονής του αυτιού.

Άλλες χρήσεις

Έλαιο μέντας
Έλαιο Μέντας
-Η μέντα χρησιμοποιείται τόσο στη μαγειρική όσο και στη ζαχαροπλαστική.
-Ταιριάζει στα φρούτα αλλά και στα λαχανικά.
-Πολύ συχνά χρησιμοποιείται σαν ρόφημα.
-Χρησιμοποιείται σε οδοντόκρεμες και κρέμες, από τον 6ο αιώνα μέχρι και σήμερα.
-Εξωτερικά, η μενθόλη της μέντας εφαρμόζεται σε προϊόντα που προσδίδουν δροσερή αναπνοή όπως μαστίχες, καραμέλες και διαλύματα. Χρησιμοποιείται σε σαπούνια και γαλακτώματα και δίνει αίσθηση δροσιάς στο σώμα.
-Η μέντα είναι γνωστό εντομοαπωθητικό. Το αιθέριο έλαιό της, εφαρμοζόμενο στο τριχωτό τη κεφαλής για 30 λεπτά πριν από το μπάνιο, μπορεί να σας βοηθήσει να απαλλαγείτε από τις ψείρες. Επαναλάβετε αυτή τη θεραπεία, τρεις φορές την εβδομάδα.

Παρασκευή – δοσολογία

Έγχυμα

Ρίξτε ένα φλιτζάνι βραστό νερό σε 1 κ.γ ξηρό βότανο και αφήστε το για 10 λεπτά. Αυτό το ρόφημα, μπορείτε να το πίνετε όσο συχνά θέλετε.

Βάμμα

1-2 ml βάμματος τρεις φορές την ημέρα.

Για τον πυρετό

Χρησιμοποιήστε τσάι μέντας που γίνεται από 1 κουταλάκι του γλυκού αποξηραμένα φύλλα μέντας για κάθε φλιτζάνι βραστό νερό.

Για τον πονοκέφαλο

Ρίξτε μερικές σταγόνες έλαιο μέντας στον καρπό σας ή ρίξτε μερικές σταγόνες σε ένα ύφασμα και στη συνέχεια εισπνεύστε το άρωμα. Μπορείτε επίσης, να κάνετε μασάζ, κατευθείαν στο μέτωπο και τους κροτάφους σας.

Ενδιαφέροντα στοιχεία για την Μέντα

-Για τα κρυολογήματα και τη γρίπη, συνδυάζεται καλά με το Ευπατόριο το διατρητόφυλλο, τα άνθη Σαμπούκου και την Αχιλλέα.
-Η μέντα έχει μια κυρίαρχη γεύση, οπότε να τη χρησιμοποιείτε με φειδώ με άλλα βότανα, αν θέλετε να αναδεικνύονται τα ντελικάτα συστατικά τους.
– Τα ποντίκια φαίνεται να αποφεύγουν τη μυρωδιά της μέντας γι’ αυτό και χρησιμοποιείται για την απομάκρυνσή τους.
-Αν θέλετε να κρατήσετε μακριά τις αράχνες από το σπίτι σας, ψεκάστε μέντα γύρω από τα παράθυρα, τις πόρτες σας, και οπουδήποτε νομίζετε ότι είναι αναγκαία.
Προσοχή: Το παραπάνω άρθρο έχει ενημερωτικό σκοπό. Πριν χρησιμοποιήσετε οποιαδήποτε συνταγή ή πριν αλλάξετε τις διατροφικές σας συνήθειες, ζητήστε τη γνώμη του κατάλληλου επαγγελματία υγείας ή διατροφολόγου. Εάν λαμβάνετε φαρμακευτική αγωγή, βεβαιωθείτε ότι δεν υπάρχουν αλληλεπιδράσεις.

Φλόμος: Περιγραφή και Ιδιότητες

Φλόμος

Η λατινική ονομασία του βοτάνου είναι Verbascum thapsus (Φλόμος ο θάψος). Ανήκει στην οικογένεια των Σκροφουλαριειδών. Στη ώρα μας το συναντούμε με τις ονομασίες φλόμος, μελισσαντρό, βερμπάσκο, καλάνθρωπος, γλώσσα, σπλόνος, λαμπάδα του Αγίου Ιωάννη, αγκάθαρος, αλισφακιά, αλεπουκιά, αϊκέρι, ασπίωνας. Η ονομασία φλόμος, εκτός από το Βερμπάσκο, λέγεται και για το Ευφόρβιο του Σιβθόρπιου καθώς και για το Ευφόρβιο το πλατύφυλλο (που χρησιμοποιούν στο ψάρεμα, γιατί περιέχει ουσίες που εμποδίζουν τα ψάρια να αναπνεύσουν από τα βράγχια και ανεβαίνουν στην επιφάνεια). Με την ονομασία καλάνθρωπος αποκαλείται και ο Μανδραγόρας.
Είναι φυτό κοινό σε Ευρώπη και Μικρά Ασία. Πολλαπλασιάζεται μόνο του σε όλη την Ελλάδα και αναπτύσσεται σε χέρσα εδάφη, αναχώματα, ξηρά λιβάδια, χαλάσματα, ερείπια, ανάμεσα σε βράχους και στις άκρες των αγροτικών δρόμων.
Είναι φυτό διετές που φτάνει από 50 έως 120 εκατοστά ύψος. Είναι απλό ή πολυδιακλαδιζόμενο. Τα φύλλα του είναι μεγάλα, ακέραια, μακρόστενα, λογχοειδή, παχιά, μαλακά, σκεπασμένα με γκριζοκίτρινες τρίχες. Τα άνθη είναι κίτρινα, με διάμετρο 2 έως 2,5 εκατοστά σε μακρόστενο στάχυ. Ο καρπός είναι κάψα ωοειδής, κάπως μυτερή. Οι σπόροι είναι μικροί, και ακανόνιστοι. Υπάρχουν 44 τουλάχιστον είδη του φυτού στη χώρα μας με παρόμοιες θεραπευτικές ιδιότητες όπως το Βερμπάσκο το πυκνανθές ή θαψίμορφο (το συναντούμε με τα ονόματα αλεπούσι, αλεπούκια, αλεπούσια), το Βερμπάσκο το μέλαν ή κολλώδες (το συναντούμε με τις ονομασίες μέλαινα, φλόμος, φλομόχορτο, αγριοσπλόνος, μελισσανδρύ, καλανδρούδια), το Βερμπάσκο το θαψοειδές (το συναντούμε με την ονομασία άγρια δενδρομολόχα), ο Θήλυς ή Κυματόφυλος (κοινώς φλασκίνα ή αβδελόχορτο ή μελίσαντρος), η Σίλφη (κοινώς σπειρί ή αγιαννόχορτο ή αγριόσπλονος)κ.α. Ένα άλλο είδος είναι το Verbascum undulatum (Βερμπάσκο το κυματώδες), το οποίο είναι το θηλυκό βερμπάσκο) τα άνθη του οποίου αν τα τρίψεις πάνω στις μυρμηγκιές τις περιορίζουν. Το είδος Verbascum densiflorum περιέχει ιριδοειδή γλουκονικά παρόμοια με αυτά του Πλαντάγκο, τα οποία έχουν την ιδιότητα να διεγείρουν την αποβολή του ουρικού οξέως από τα νεφρά.
Ιστορικά στοιχεία:
Ο φλόμος ήταν βότανο γνωστό από την αρχαιότητα. Ο Διοσκουρίδης αποκαλούσε Το φυτό βερμπάσκο το μέλαν. Οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν τη ρίζα του φυτού σε περιπτώσεις αναπνευστικών προβλημάτων, διάρροιας, κράμπας, φλεγμονών των ματιών και ως επουλωτική. Ο Πλίνιος (77 μ.Χ.) αναφέρει πως «τα υποζύγια που δεν υποφέρουν μόνο από βήχα, αλλά και από σπασμένα πλευρά, ανακουφίζονται αν πιουν λίγο από το βότανο αυτό».
Στη λαϊκή ιατρική του τόπου μας γνώριζαν τις θεραπευτικές ιδιότητες του φυτού και το χρησιμοποιούσαν κύρια για διαταραχές του αναπνευστικού. Επίσης μούσκευαν άνθη του φυτού σε ελαιόλαδο για μερικές μέρες και χρησιμοποιούσαν το λάδι κατά της ωτίτιδας υπό μορφή σταγόνων για τα αυτιά.
Παράλληλα το χρησιμοποιούσαν για τη δημιουργία χρωστικής που βάφει τα υφάσματα κίτρινα, πορτοκαλί ή καφέ.
Τα φύλλα τα χρησιμοποιούσαν στο παρελθόν ως υποκατάστατο του καπνού, ενώ το τριχωτό χνούδι από τα φύλλα το χρησιμοποιούσαν για να φτιάχνουν φυτίλια για τις λάμπες πετρελαίου.
Στην Κρήτη το βότανο το ονομάζουμε μελισσαντρού. Οι χωρικοί έλεγαν για το φυτό ότι «κλαίει η Μελισσαντρού» γιατί το φυτό έχει την ιδιότητα όταν κτυπήσεις τον βλαστό με ένα ξυλαράκι να ρίχνει τα άνθη του μέσα σε 30 έως 60 δευτερόλεπτα. Τα παιδιά κτυπούσαν το φυτό λέγοντας «Μελισσαντρού, Μελισσαντρού, Μέλισσα κακομοίρα, τον άντρα σου σκοτώσανε και τα παιδιά σου πήραν και συ φορείς τα κίτρινα, βγάλε τα κακομοίρα». Η πτώση των ανθέων είχε απασχολήσει την Βοτανική Επιστήμη από το 1824 όπως αναφέρει ο Σπ. Μηλιαράκης στο «Εγχειρίδιο Βοτανικής».
Συστατικά-χαρακτήρας:
Το βότανο είναι ελαφρώς γλυκό, δροσερό και υγρό. Περιέχει γλίσχρασμα, κόμμι, σαπωνίνες, κιτρινόχρωμο πτητικό έλαιο, οξύ όμοιο με το ελαϊκό, μαλικό και φωσφορικό ασβέστιο, οξικό κάλιο, σάκχαρο, χλωροφύλλη, κίτρινη χρωστική (κροζετίνη, ξανθοφύλλη), ρητινώδη ύλη, μεταλλικά στοιχεία, φλαβονοειδή (εσπεριδίνη, βερβασκοσίδη), γλυκοσίδια (οκουμπίνη κ.α.).
Άνθιση – χρησιμοποιούμενα μέρη – συλλογή:
Το φυτό ανθίζει από Μάιο έως Σεπτέμβριο. Συλλέγεται όλο το καλοκαίρι. Για τις θεραπευτικές τους ιδιότητες χρησιμοποιούνται τα ξηρά άνθη και φύλλα του φυτού κύρια, αλλά και η ρίζα. Τα φύλλα συλλέγονται πριν πάρουν καφέ χρώμα. Τα ξηραίνουμε στη σκιά. Αν το ξηρό βότανο βρεθεί σε υγρό περιβάλλον τα άνθη γίνονται καφέ και χάνουν τις θεραπευτικές τους ιδιότητες.
Θεραπευτικές ιδιότητες και ενδείξεις:
Δρα ως αποχρεμπτικό, μαλακτικό, ήπιο διουρητικό, ήπιο ηρεμιστικό και επουλωτικό. Τα άνθη είναι ευεργετικά για το αναπνευστικό σύστημα. Τονώνουν τις βλεννογόνους μεμβράνες του αναπνευστικού, μειώνοντας τις φλεγμονές και διεγείροντας την παραγωγή υγρών, διευκολύνοντας έτσι την απόχρεμψη.
Θεωρούνται ειδικό ίαμα για τη βρογχίτιδα, όταν υπάρχει έντονος βήχας με ερεθισμό του λαιμού. Συνδυάζεται άριστα με το Μαρρούβιο, το Βήχιο και τη Λομπέλια για τη θεραπεία της βρογχίτιδας.
Οι αντιφλεγμονώδεις και μαλακτικές ιδιότητες κάνουν αποτελεσματικό το φυτό σε περιπτώσεις φλεγμονής της τραχείας και άλλων παρόμοιων καταστάσεων.
Δρα θετικά σε παθήσεις του εντερικού σωλήνα και των ουροφόρων οδών.
Για εξωτερική χρήση έγχυση εν ψυχρώ του βοτάνου σε ελαιόλαδο είναι εξαιρετικό για να καταπραΰνει και θεραπεύσει κάθε φλεγμένουσα επιφάνεια στην επιφάνεια του δέρματος.
Το αφέψημα των φύλλων βοηθά εξωτερικά σε πλύσεις για περιπτώσεις διάρροιας και δυσεντερίας, για επαλείψεις εγκαυμάτων, κνησμών ή λειχήνων, ενώ το ίδιο αφέψημα είναι καθαρτικό, υπακτικό. Τονώνει και καθαρίζει τα μάτια και κατευνάζει τις φλεγμονές των βλεφάρων.
Αν και βασικά χρησιμοποιούμε φύλλα και άνθη, οι ρίζες δεν έχουν λίγες ιδιότητες. Οι ρίζες τεμαχισμένες και ξεραμένες γίνονται πολύ καλό διουρητικό αφέψημα, το οποίο είναι εξ ίσου αποτελεσματικό κατά των παθήσεων του στήθους, κατά του βήχα και κατά της υπερβολικής βλέννας, των φλεγμονών του στόματος και του λάρυγγα.
Στην ομοιοπαθητική το χρησιμοποιούν για τους ίδιους λόγους που αναφέραμε καθώς επίσης και για τα παιδιά που συνεχίζουν να έχουν νυκτερινή ενούρηση όταν μεγαλώνουν.
Παρασκευή και δοσολογία:
Παρασκευάζεται ως έγχυμα. Ρίχνουμε ένα φλιτζάνι βραστό νερό σε μία με δύο κουταλιές του τσαγιού ξηρά φύλλα ή άνθη και το αφήνουμε σκεπασμένο για 10 έως 15 λεπτά. Το ρόφημα το πίνουμε τρεις φορές την ημέρα.
Σε βάμμα η δοσολογία είναι από 1 έως 4 ml τρεις φορές την ημέρα.
Σε κατάπλασμα (με γάλα) τα φύλλα χρησιμοποιούνται κατά των πόνων από αιμορροΐδες και κατά των εξωτερικών φλεγμονών (καλόγερων, εξανθήματα κ.α.)
Σε γαργαρισμούς σε συνδυασμό με ξύδι ή μέλι για στηθικά νοσήματα και παθήσεις του λαιμού.
Σε ίδιες ποσότητες με το φασκόμηλο μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε στο μπάνιο για την αντιμετώπιση των ρευματισμών.
Προφυλάξεις:
Το έγχυμα των ανθέων θέλει προσεκτικό σούρωμα για να μην περάσουν οι μικρές τρίχες που μπορούν να ερεθίσουν τον λαιμό και να προκαλέσουν βήχα.
*Άρθρο του Σάκη Κουβάτσου στα Χανιώτικα Νέα

Οι 5+1 λιπαρές τροφές που δεν πρέπει να αποφεύγετε!

Συνήθως όταν ακούμε την λέξη «λιπαρά» σκεφτόμαστε ανθυγιεινές τροφές γεμάτες θερμίδες και βλαβερά τρανς λιπαρά. Όμως καλό είναι όμως να γνωρίζουμε πως το λίπος είναι απαραίτητο στοιχείο για τον οργανισμό προκειμένου να απορροφήσει τις βιταμίνες, να διατηρήσει το ορμονικό σύστημα σε ισορροπία και να τον εφοδιάσει με την απαραίτητη ενέργεια. Τα λιπαρά που είναι απαραίτητα είναι τα μονοακόρεστα και πολυακόρεστα λίπη ενώ πρέπει να αποφεύγονται, όσο είναι δυνατόν, τα κορεσμένα και τρανς λιπαρά που βρίσκονται στα περισσότερα επεξεργασμένα τρόφιμα.
Ακολουθούν έξι τροφές που χαρακτηρίζονται λιπαρές αλλά δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να λείπουν από την διατροφή σας:
  • Αβοκάντο: καλά λιπαρά, φυτικές ίνες, αντιοξειδωτικά και 20 διαφορετικές βιταμίνες και μέταλλα βρίσκονται στο θρεπτικό φρούτο που μπορείτε να καταναλώνετε με πολλούς τρόπους (σε σαλάτα, smoothie κ.α)
  • Φιστίκια Αιγίνης: το 90% των λιπών τους ανήκουν στα υγιή μονοακόρεστα και πολυακόρεστα λιπαρά. Επίσης είναι πλούσιοι σε φυτικές ίνες και πρωτεΐνες. Προτιμήστε να τα καταναλώνετε ωμά.
  • Ψάρια πλούσια σε Ω3 λιπαρά οξέα: γαύρος, σαρδέλα, σολομός, σκουμπρί, μαρίδα, κουτσομούρα είναι γεμάτα από τα ωφέλιμα Ω3 λιπαρά οξέα που βοηθούν στην καλή λειτουργία της καρδιάς, στη μείωση των τριγλυκεριδίων αλλά και της αρτηριακής πίεσης.
  • Λιναρόσπορος: μικρός και θαυματουργός, καθώς το α-λινολενικό οξύ (ALA) που περιέχει είναι από τα πιο ισχυρά ωμέγα-3 λιπαρά οξέα φυτικής προέλευσης που βοηθούν στη μείωση της κακής χοληστερόλης. Για να γίνει κατανοητό πόσο θρεπτικός είναι , αρκούν δύο κουταλιές της σούπας λιναρόσπορου για να λάβετε την συνιστώμενη ημερήσια ποσότητα σε α-λινολενικό οξύ.
  • Σπόροι κολοκύθας ή ο γνωστός πασατέμπος: το σνακ που θυμίσει βόλτες και θερινά σινεμά είναι μια πλούσια πηγή καλών λιπαρών, ωμέγα-6, μαγνησίου, φυτικών ινών και πρωτεϊνών. Αποφύγετε το αλάτι και ρίξτε μερικούς σπόρους στην σαλάτα ή στο γιαούρτι σας.
Ωμό ελαιόλαδο: πρόκειται για μια από τις καλύτερες διατροφικές επιλογές καθώς μόνο μία κουταλιά της σούπας την ημέρα είναι αρκετή για να σας δώσει 10 γραμμάρια μονοκόρεστων λιπαρών. Μια έξυπνη κίνηση είναι να αντικαταστήσετε το βούτυρο στα φαγητά ή στα γλυκά σας, κάνοντάς τα πιο υγιεινά.

7 τρόφιμα που ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα

Επειδή η πρόληψη είναι η καλύτερη θεραπεία, ενισχύοντας τη φυσική άμυνα του οργανισμού μας μέσω σωστών διατροφικών επιλογών μπορούμε να αντεπεξέλθουμε καλύτερα στις ‘απειλές’ του χειμώνα.


Καλλιανιώτη ΚωσταλένιαΓράφει: Καλλιανιώτη Κωσταλένια
Κλινικός Διαιτολόγος-Διατροφολόγος
 
 
7 τρόφιμα που ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα Mαζί με τα πρώτα κρύα εκδηλώνεται και η αγωνία μας για τις ασθένειες που κάνουν την εμφάνισή τους αυτή την εποχή, όπως είναι η γρίπη και διάφορες ιώσεις. Επειδή όμως, ως γνωστόν, η πρόληψη είναι η καλύτερη θεραπεία, ενισχύοντας τη φυσική άμυνα του οργανισμού μας μέσω σωστών διατροφικών επιλογών μπορούμε να αντεπεξέλθουμε καλύτερα στις ‘απειλές’ του χειμώνα.
Ακολουθούν 7 τρόφιμα που μπορούν να μας βοηθήσουν αποτελεσματικά σε αυτή μας την προσπάθεια.

Λάχανο: Ένα από τα αγαπημένα λαχανικά του χειμώνα, περιέχει γλουταθειόνη, μια ένωση που παίζει σημαντικό ρόλο στην ακεραιότητα του ανοσοποιητικού μας συστήματος, καθώς έχει συνδεθεί με τη σωστή λειτουργία των λεμφοκυττάρων.
TIP: Δοκιμάστε λάχανα διαφόρων ποικιλιών (λευκό, κόκκινο, κινέζικο) στις σαλάτες σας αλλά και για να φτιάξετε ζεστές, θρεπτικές σούπες.

Αμύγδαλα: Μόλις μια χούφτα αμύγδαλα την ημέρα μπορεί να σας προσφέρει βασικά εφόδια για την προστασία του οργανισμού σας.Αποτελούν εξαιρετική πηγή βιταμίνης Ε, που έχει αντιοξειδωτική δράση και είναι απαραίτητη για τη διατήρηση της φυσικής μας άμυνας, ενώ παράλληλα το μαγνήσιο που περιέχουν μας προστατεύει κι αυτό από ανεπιθύμητους εισβολείς.
TIP: Φάτε μια χούφτα ανάλατα αμύγδαλα σαν σνακ ή προσθέστε τα στα δημητριακά του πρωινού σας.

Γκρέιπφρουτ: Ως ‘επίτιμο’ μέλος της ομάδας των εσπεριδοειδών είναι ιδιαίτερα πλούσιο σε βιταμίνη C η οποία, σε υψηλή πρόσληψη, φαίνεται πως μπορεί να μας βοηθήσει να ανακάμψουμε γρηγορότερα από τα συμπτώματα του κοινού κρυολογήματος. Επιπλέον, το γκρέιπφρουτ περιέχει πολλά αντιοξειδωτικά συστατικά που ενισχύουν την αντιοξειδωτική άμυνα του σώματός μας.
TIP: Εάν η γεύση του σας φαίνεται πικρή, αναμείξτε το χυμό του με χυμό πορτοκάλι και εάν θέλετε έξτρα προστασία, επιλέξτε χυμό πορτοκάλι με έξτρα βιταμίνη C.
Γιαούρτι: Τα προβιοτικά που περιέχει συνεισφέρουν στην καλή υγεία και στη διατήρηση της φυσικής άμυνας του εντέρου. Επιπλέον, μας εφοδιάζει με βιταμίνες του συμπλέγματος Β, όπως είναι η ριβοφλαβίνη και η βιταμίνη Β12, που είναι καίριας σημασίας για την εύρυθμη λειτουργία του νευρικού και του ανοσοποιητικού συστήματος.
TIP: Προτιμήστε γιαούρτι μειωμένων λιπαρών για να περιορίσετε την πρόσληψη κορεσμένου λίπους και προσθέστε σε αυτό φρούτα, δημητριακά ή ξηρούς καρπούς για να δημιουργήσετε ένα ολοκληρωμένο σνακ.
Σκόρδο: Κλείνει στη σύνθεσή του πολύτιμα συστατικά με αντιμικροβιακή και αντιβακτηριδιακή δράση, όπως είναι η αλλισίνη. Μεταξύ των ‘εχθρών’ που μπορεί να καταπολεμήσει το σκόρδο είναι και το H.pylori, ένα βακτηρίδιο που σχετίζεται με την εμφάνιση έλκους στο στομάχι.
TIP: Η αλλισίνη δημιουργείται από δύο ενώσεις που βρίσκονται στο σκόρδο οι οποίες ενώνονται όταν ‘σπάσει’ η σκελίδα. Για τον λόγο αυτό θα πρέπει το σκόρδο να κόβεται η να συνθλίβεται πριν το προσθέσουμε στο φαγητό.
Σπανάκι: Το διατροφικό όπλο του Ποπάι είναι πλούσιο σε πληθώρα θρεπτικών συστατικών, με κυριότερο το φυλλικό οξύ, το οποίο εμπλέκεται στην επιδιόρθωση του DNA και, όπως κι οι υπόλοιπες βιταμίνες του συμπλέγματος Β, είναι απαραίτητο για ένα υγιές ανοσοποιητικό.
TIP: Καταναλώστε το ωμό σε πράσινες σαλάτες ή χρησιμοποιήστε το ως βασικό συστατικό στις συνταγές σας, μαγειρεύοντας για παράδειγμα το παραδοσιακό σπανακόρυζο.

Μπρόκολο: Μελέτες έχουν δείξει πως ένα συγκεκριμένο φυτοχημικό που βρίσκουμε στο μπρόκολο μπορεί να ενισχύσει τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Επιπλέον, είναι πλούσιο σε αντιοξειδωτικές ενώσεις, καθώς και σε βιταμίνες του συμπλέγματος B.
TIP: Ο πιο υγιεινός τρόπος να απολαύσετε το μπρόκολο είναι είτε ωμό είτε στον ατμό, καθώς με το βράσιμο μπορεί να ‘χαθούν’ ορισμένα από τα υδατοδιαλυτά συστατικά του.
Πηγές: www.nutrimed.gr

Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2016

Συνταγή καθαρισμού των πνευμόνων από φλέγμα, τοξίνες & φλεγμονές!

Μερικές φορές όλοι μας έχουμε επηρεαστεί από κάποιο αναπνευστικό θέμα. Συνθήκες όπως το κοινό κρυολόγημα, άσθμα, κάποια αλλεργική αντίδραση ή ρινική καταρροή, μπορεί να προκαλέσει δυσφορία και δυσάρεστα συναισθήματα.
Έτσι συχνά, τέτοιες καταστάσεις, μας αναγκάζουν να λάβουμε διάφορα φαρμακευτικά προϊόντα, προκειμένου να ανακουφιστούμε από τα συμπτώματα. Τα φάρμακα αυτά όμως συνήθως έχουν σοβαρές παρενέργειες που μπορεί να μας κάνουν ακόμα πιο επιρρεπείς σε ασθένειες.
Τα περισσότερα από τα σιρόπια, που συνιστώνται για χρήση στις περιπτώσεις, ενός κοινού κρυολογήματος ή άλλων αναπνευστικών ασθενειών, δίνουν μεν άμεσα αποτελέσματα μπορούν όμως να οδηγήσουν σε διάφορες παρενέργειες εάν χρησιμοποιούνται συχνά, όπως:
Εξάνθημα
Ναυτία
Υπνηλία
Πρήξιμο
εμετός
φαγούρα
αναπνοή πρόβλημα
Ζαλάδα
Στις περιπτώσεις άσθματος ή βρογχίτιδας, οι γιατροί συνταγογραφούν συνήθως κορτικοστεροειδή, τα οποία λαμβάνονται μέσω μιας συσκευής εισπνοής.
Είναι καλό, λοιπόν, να μάθετε ότι υπάρχει ένα εντελώς φυσικό ρόφημα που μπορεί να θεραπεύσει τα αναπνευστικά προβλήματα, ενώ ταυτόχρονα δεν κάνει κακό στην υγεία σας.
Ο Φλόμος έχει χρησιμοποιηθεί για αιώνες ως αποτελεσματική θεραπεία στην περίπτωση των αναπνευστικών παθήσεων, όπως αδυναμία του πνεύμονα, κρύωμα στο στήθος, αναπνευστική συστολή. Ο Φλόμος είναι ένα ζιζάνιο που φυτρώνει παντού στον κόσμο, και διαθέτει ισχυρά οφέλη για την υγεία, τα οποία προέρχονται από τις σαπωνίνες: οργανικές ενώσεις οι οποίες δρουν ως φυσικά αποχρεμπτικά, έτσι αφαιρεί την περίσσεια βλέννα από τους πνεύμονες, και καταπραΰνει την κυκλοφοριακή συμφόρηση και άλλα συμπτώματα.
Επίσης μπορεί να επιταχύνει τη διαδικασία επούλωσης σε περίπτωση μιας ιικής βακτηριακής μόλυνσης καθώς παγιδεύει και εξαλείφει βακτήρια και ιούς της βλέννας.
Με τις ισχυρές μαλακτικές ιδιότητές του, καταπραΰνει το λαιμό και ανακουφίζει από τον πόνο που οφείλεται στον συχνό βήχα, γι ‘αυτό είναι εξαιρετικό στην περίπτωση των διαφόρων αναπνευστικών παθήσεων όπως η βρογχίτιδα και το άσθμα.
Ένα ζεστό ρόφημα φλόμου μπορεί να προσφέρει ακόμα πιο εντυπωσιακά αποτελέσματα καθώς σε συνδυασμό με την θερμότητά του χαλαρώνει το φλέγμα περισσότερο από ό, τι τα κρύα ποτά.
Πώς να ετοιμάσετε το τσάι από βότανα:
Συστατικά:
2 κουταλάκια του γλυκού φύλλα φλόμου
1 ½ φλιτζάνια καθαρό νερό
1-2 κουταλάκια του γλυκού μέλι (προαιρετικά)
1 κουταλάκι του γλυκού αποξηραμένα δυόσμο (προαιρετικά)
Μέθοδος παρασκευής:
Βράζετε το νερό και αφού το βγάλετε από την φωτιά, βυθίστε τα φύλλα του φλόμου σε αυτό. Σε ένα ξεχωριστό σουρωτήρι ή τη ειδική μπάλα τσαγιού προσθέτετε και το δυόσμο. Αφήστε τα για 15 λεπτά και προσθέστε το μέλι για να εμπλουτίσετε τη γεύση του, αλλά και να ενισχύσετε τις ιδιότητές του.
Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αυτό το ρόφημα για τη θεραπεία όλων των ειδών των αναπνευστικών προβλημάτων και των κρυολογημάτων, ενώ θα ανακουφίσει επίσης από τον πόνο και την κυκλοφοριακή συμφόρηση που οφείλεται σε χρόνια αναπνευστικά προβλήματα.


Νηστειοθεραπεία- η φυσική επαναφορά της υγείας !!!




Όλοι μας μιλούμε για τη νηστεία στα πλαίσια της προετοιμασίας μας για μεγάλες θρησκευτικές εορτές... (χριστιανικές ή μη - μιας και η νηστεία αποτελεί αναπόσπαστο μέρος όλων των μεγάλων θρησκειών), ωστόσο οι λιγότεροι γνωρίζουμε τι ακριβώς είναι η νηστεία... πόσο μάλλον η θεραπευτική της διάσταση...


Για τους περισσότερους η νηστεία περιορίζεται στην αποχή από το κρέας ή/και τα γαλακτοκομικά, ενώ για άλλους είναι μια πρώτης τάξης ευκαιρία για επιδρομή σε κάθε είδους θαλασσινό και μαλάκιο...


Ο Νικηφόρος Θεοτόκης, ένας από τους νεότερους δασκάλους της Εκκλησίας αναφέρει χαρακτηριστικά:
"Νηστεία ουκ εστίν η αποχή μόνον από τέσσερα ή δύο είδη τροφής. Ημείς όταν νηστεύομεν άνω κάτω φέρομεν γην και θάλασσαν. Την θάλασσαν ίνα εύρωμεν οστρακόδερμα, μαλάκια, κοχλίας, εχινούς και όσα άλλα εν αυτή ζωύφια εις την γεύσην δεκτά..., εξ αυτών δε δυσπεψίας, κακοχυμίας, αλμυρά φλέγματα και άλλα πολλά οχληρά πάθη ψυχής και σώματος. Νηστεία έστιν η παντελής αφαγία ή μονοφαγία χωρίς αρτύματα".


Ωστόσο η αληθινή διάσταση της νηστείας, είναι η πλήρης αποχή από την τροφή...


Για τον σημερινό άνθρωπο που τόσο πολύ έχει ξεκόψει από τη φύση του και έχει ταυτίσει το φαγητό με μια απόλαυση και/ή ευκαιρία "διασκέδασης", η ιδέα της πλήρους αποχής από την τροφή μοιάζει εξωπραγματική και αδύνατη στην εφαρμογή της...


Κι όμως... τα ίδια τα ζώα, που δεν έχουν άλλη λύση από το να ακολουθούν τη φύση τους, μας δείχνουν πως -ιδιαίτερα όταν δεν αισθάνονται καλά, απέχουν μία με δύο ημέρες από την τροφή... Επίσης ο ίδιος μας ο οργανισμός αντιδρά με έλλειψη όρεξης για φαγητό όταν είμαστε άρρωστοι...
Ωστόσο η αθέμιτη επέμβαση μας στη φυσική διαδικασία ανάρρωσης, μαζί με κατάλοιπα του φόβου λιμοκτονίας βαθιά ριζωμένα μέσα στα κύτταρα μας από άλλες εποχές (Μεσαίωνας, πόλεμοι)... μας κάνουν να πιστεύουμε πως ο άρρωστος χρειάζεται τροφή... Κι όμως οι περίοδοι αποχής από την τροφή ή η ηθελημένη αποχή από αυτή αποτελούσε τρόπο ανάτασης και υγείας και η εφαρμογή της χάνεται στην απαρχή του ίδιου του ανθρώπινου είδους...


Στις βασικές αρχές-υποθήκες του Ιπποκράτους αναφέρεται χαρακτηριστικά:
"Όσο περισσότερο τρέφετε έναν άρρωστο, τόσο περισσότερο κακό του κάνετε"...


Από την εποχή ακόμη των Ασκληπιείων γνωρίζουμε πως η νηστεία αποτελούσε βασικό προπαρασκευαστικό στάδιο είτε επρόκειτο για σωματική, είτε για ψυχική νόσο και επίσης αποτελούσε απαραίτητη περίοδο προετοιμασίας για τη συμμετοχή σε θρησκευτικές τελετές, διότι μαζί με το σώμα αναρρώνει και η ψυχή και είναι έτοιμη να έρθει σε επαφή με το Θείο...


Στο βιβλίο "Ασκληπιός και Ασκληπιεία" του καθ. Αραβαντινού διαβάζουμε:
"Εκείνοι οι οποίοι ήρθαν πριν τρεις μέρες στο Ιερό Θεραπευτήριο, μόλις πριν λίγο τελείωσαν την τριήμερη Νηστεία, και ήδη ετοιμάζονται για την εφαρμογή της κυρίως θεραπείας". Και σε άλλο σημείο: "Πριν από την κυρίως θεραπεία υποβάλλοντο οι ασθενείς των Ιερών Θεραπευτηρίων, πάντοτε, αναλόγως των πειρστάσεων, σε ορισμένες μέρες προπαρασκευαστική δίαιτα, Νηστεία και προσευχή που προετοιμάζουν οπωσδήποτε ψυχολογικά και φυσικά το πνεύμα και το σώμα για την κυρίως θεραπεία".
Η Νηστεία όμως έχει τις ρίζες της σε ένα πανάρχαιο παρελθόν, διότι δεν υπάρχει πολιτισμός ή θρησκεία που να μην μεριμνά για περιόδους απαραίτητης αποχής από την τροφή. Όλοι οι αρχαίοι πολιτισμοί, ο σαμανισμός, ο Ιπποκράτης, τα Ορφικά και τα Πυθαγόρια μυστήρια, η Αγία Γραφή, οι Βέδες, αλλά και άλλες Ιερές Γραφές του κόσμου (μωαμεθανισμός) προβλέπουν συγκεκριμένες οδηγίες σχετικά με τη νηστεία...


Μάλιστα η Ορθόδοξη Εκκλησία προβλέπει συνολικά 215 ημέρες νηστείας εντός του έτους! Μεταξύ αυτών είναι:
-οι 40 ημέρες νηστείας της Μεγάλης Σαρακοστής πριν το Πάσχα
-Η νηστεία των Αγίων Αποστόλων (Από την Κυριακή των Αγίων Πάντων - την 29η Ιουνίου)
-Η Νηστεία της Κοιμήσεως της Θ|εοτόκου (1-15 Αυγούστου)
-Η νηστεία 29ης Αυγούστου (1 ημέρα)
-Η νηστεία της 14ης Σεπτεμβρίου (1 ημέρα)
-Η Τεσσαρακοστή (40 ημέρες) πρίν τα Χριστούγεννα
-Η νηστεία της προτεραίας των Θεοφανείων (1 ημέρα)
-Η νηστεία Τετάρτης και Παρασκευής


Αυτό σημαίνει πως ακόμη και για τη σημερινή επίσημη θρησκεία είναι σημαντική η νηστεία για περισσότερες από τις μισές ημέρες του έτους ή η αποχή μας από ζωικά λευκώματα. Και αυτό μόνο του είναι αρκετό για την πρόληψη μεγάλης σειράς παθήσεων, όπως αναφέρει ο γιατρός Γ. Καράβης...


Γενικότερα όμως από πολύ παλιά είχε γίνει αντιληπτό πως ο πολιτισμός, η πρόοδος, η ηθική, η ψυχική και σωματική υγεία ενός λαού, είναι απόλυτα συνδεδεμένη με τον τρόπο διατροφής. Σήμερα μάλιστα οι επιστήμονες γνωρίζουν πως ορισμένα είδη διατροφής (fast food, επεξεργασμένες βιομηχανικές τροφές κ.α.) κάνουν τον άνθρωπο ευέξαπτο, ευερέθιστο και ευπαθή σε διάφορες ασθένειες.


Και με τούτο φτάνουμε στο ζητούμενο: την εξάρτηση του σημερινού ανθρώπου από χημικά φάρμακα για την καταπολέμηση ποικίλων μορφών νόσων και ασθενειών... με αποκορύφωμα την πολυφαρμακία, όπου το αυτονόητο της ιαματικής δύναμης του ίδιου του οργανισμού μας παραγνωρίζεται ή/και εμποδίζεται...


Δυστυχώς η ιατρική -μετά το μεσαίωνα- και ιδιαίτερα με την Αναγέννηση και μετά, επιδόθηκε σε μια κούρσα εύρεσης "θαυματουργών φαρμάκων"... με την ευχή πάντοτε... να μην έχουν πολλές παρενέργειες... Κι ενώ προχώρησε σε επιτεύγματα στην αποκατάσταση π.χ. καταγμάτων και λεπτών εγχειρήσεων, έπαψε να είναι σε θέση να προσφέρει πραγματική θεραπεία σε πολλές άλλες απλές ασθένειες... αφήνοντας παράλληλα την ψυχο-σωματική ολότητα του ανθρώπου στην άκρη και εστιάζοντας μονάχα στο σώμα-μηχανή... (κλασικό αποτέλεσμα της εποχής υλισμού και της Καρτέσιας φιλοσοφίας...)


Κάποιοι όμως δεν ξέχασαν... άλλοι ανακάλυψαν εκ νέου... κι άλλοι εφαρμόζουν τη νηστεία συστηματικά ως θεραπεία ακόμη και σήμερα, παρουσιάζοντας εκπληκτικά αποτελέσματα σε κάθε μορφή νόσου: από το απλό κρυολόγημα μέχρι τον καρκίνο...



Ο γιατρός Γιάγκος Μ. Καραβης, στο βιβλίο του "Η θεραπευτική αγωγή της νηστείας" αναφέρει πλήθος παραδειγμάτων και επιστημονικών -κλινικών μελετών, όπου άνθρωποι νηστεύοντας (απέχοντας δηλαδή πλήρως από την τροφή) από 3 έως και 50 ημέρες (εννοείται στις πολυήμερες νηστείες -άνω των 15 ημερών- με παρακολούθηση από ειδικό γιατρό) θεραπεύτηκαν πλήρως από την πάθηση τους.


Ενδεικτικά αναφέρει θεραπεία με νηστεία και θεραπεία ή ιδιαίτερα ευνοϊκό έλεγχο των ακόλουθων συστημάτων του οργανισμού με νηστειοθεραπεία και φρουτοδίαιτες:


-γαστρεντερικό σύστημα, αίμα, αγγεία, πεπτικό σύστημα, απεκκριτικά όργανα, νεφρά, πνεύμονες, δέρμα, ήπαρ, φλεγμονώδεις καταστάσεις, παχυσαρκία, νευρικό σύστημα, καρδιά, εγκέφαλος, πάγκρεας, σπλήνας, μυς, αρθρώσεις, νευρίτιδες, νευραλγίες, νευρώσεις, νευρασθένειες, αναπνευστικό σύστημα (λαρυγγίτις, βρογχίτις, καταρροές, πνευμονίες κ.α.), επιληψία, δερματικά νοσήματα, όγκοι, φυματίωση, άσθμα, αλλεργικός πυρετός, διαταραχές ενδροκινών αδένων, διαταραχές μεταβολισμού, νοσήματα ωοθηκών, όρχεων, προστάτη...


Μάλιστα 2 περιπτώσεις αξίζουν ιδιαίτερη αναφορά:
η θεραπεία της σχιζοφρένειας από τον καθηγητή Γιουρι Σεργκέεβιτς Νικολάγιεφ και η θεραπεία ενός ασθενούς που προσκομήστηκε με φορείο καθώς δεν μπορούσε να σταθεί στα πόδια του, νήστεψε 70 ημέρες και την τελευταία ημέρα περπάτησε 2 χιλιόμετρα και μετά τη νηστεία επανήλθε στην εργασία του Υγιής με ζωτικότητα, ψυχική και πνευματική υγεία πρωτόγνωρη!




Τι είναι όμως η νηστειοθεραπεία?


Νηστειοθεραπεία είναι η φυσική εκείνη θεραπευτική μέθοδος κατά την οποία στερούμε το άτομο από τη λήψη κάθε τροφής.


Είδη νηστειοθεραπείας:
Νηστεία βραχείας διάρκειας 3-5 ημερών
Μέσης διάρκειας, 5-15 ημερών
Μακράς διάρκειας 15-30 ημερών


Ανάλογα με το αν λαμβάνεται νερό ή όχι διακρίνουμε
τη συνήθη νηστεία, βραχείας, μέσης ή μακράς διάρκειας με λήψη νερού και
την ξηρά νηστεία (διάρκειας 3-5 ημερών μόνο!) δίχως λήψη νερού.


Επίσης απόλυτη νηστεία χαρακτηρίζουμε την διακοπή λήψης κάθε τροφής για ορισμένο χρονικό διάστημα που διαρκεί ανάλογα με το σκοπό, δηλ, εάν πρόκειται για προληπτική αγωγή ή για αντιμετώπιση κάποιας αρρώστιας.

Η όλη αγωγή διακρίνεται σε τρία στάδια:


1. Ποετοιμασία 3-7 ημερών, όπου αρχίζει η σταδιακή ελάττωση τροφής και η αποφυγή διατροφικών συνηθειών: διακοπή καφέ, καπνίσματωνς, οινοπνευματοδών, αναψυκτικών. Ελάττωση άλατος και ζάχαρης. Αποφυγή κρέατος, αυγών, ψαριών, πουλερικών κτλ. Τις τελευταίες μέρες του σταδίου αυτού τρεφόμαστε μόνο με χόρτα, σαλάτες, και φρούτα ή χυμό φρούτων.

Μια συνήθης νηστεία (regular Fast) 2-3 ημερών μπορεί να γίνει δίχως ιδιαίτερη προετοιμασία. Διακόπτουμε απλά την τροφή και πίνουμε μόνον νερό.


2. Κυρίως αγωγή νηστείας: Διακόπτουμε τη λήψη κάθε τροφής. Χορηγούμε μόνο νερό για όσες ημέρες συμβουλεύει γιατρός (ή σε ολιγοήμερη προληπτική νηστεία- όσο κρίνουμε)


3. Προσεκτική επάνοδος στην κανονική διατροφή ξεκινώντας αντίστροφα, δηλ με χυμό μόνον φρούτων και χορταρικών και μέρα με τη μέρα επανεντάσουμε άλλες ελαφρές τροφές.


Η νηστειοθεραπεία εφαρμόζεται τόσο σαν προληπτική ιατρική, όσο και σε περιπτώσεις χρόνιων ή οξέων προβλημάτων.


Ειδικά όσων αφορά την πρόληψη. το άτομο με τακτικές νηστειοθεραπείες και φρουτοδίεταις προκαλεί μια βαθιά κάθαρση και αποτοξίνωση του οργανισμού και αφερεί κατ΄αυτό τον τρόπο το υπόστρωμα όπου θα μπορούσε να εκδηλωθεί μια πιθανή νόσος.


Κατά τις περιόδους νηστείας ενδείκνυται και η χρήση διαφόρων συμπληρωματικών μεθόδων και αγωγών όπως (κατά ΚΑΡΑΒΗ):
-βαθιές αναπνευστικές ασκήσεις
-ενεργητικές και παθητικές εντριβές
-υγρές περιελήξεις σώματος-λουτρά
-περίπατος
-καθαρός αέρας
-ανάπαυση
-σε ορισμένες περιπτώσεις υποκλισμοί
-διαλογισμός
-μουσική, χρώμα, χορό κτλ.

Θα πρέπει στο σημείο αυτό να τονιστεί πως η θεραπευτική αγωγή της νηστείας έχει
τεράστια διαφορά από τη λιμοκτονία.

Όπως αναφέρει ο γιατρός Καραβης "η διάκρεια της Θεραπευτικής αγωγής της νηστείας είναι καθοριστικός παράγων, όσον αφορά την αποτελεσματικότητα της, στην αντιμετώπιση παθολογικών καταστάσεων και είναι συνάρτηση της υπάρχουσας βλάβης των κυττάρων, της συσσώρευσης τοξικών ουσιών, της διαταραχής των ενδοκυττάριων και εξωκυττάριων επεξεργασιών και των αποθεμάτων του οργανισμού. Η διάκρεια καθορίζεται από:
1) την υποχώρηση των συμπτωμάτων της ασθένειας


2) την αναζωογώνηση του οργανισμού του ασθενούς, ενώ βρίσεται ακόμη σε νηστεία
3) την επάρκεια (εξάντληση) των αποθεμάτων του οργανισμού"


Όπως εξηγεί παρακάτω, ο οργανισμός του νηστεύοντα, για να ανταπεξέλθει στις ζωτικές ανάγκες του οργανισμού καταναλώνει τα φυσικά του αποθέματα. Κύριοι προμηθευτές ενέργειας είναι τα λίπη και οι υδατάνθρακες (γλυκογόνο). Όταν αυτά τα αποθέματα τελειώσουν, τότε ο οργανισμός περνά στην καύση λευκωμάτων, τρέφεται κυριολεκτικά από τις σάρκες του...- μια εβδομάδα μετά την έναρξη καύσης λευκωμάτων σταματά κάθε θεραπευτική επίδραση της Νηστείας και αρχίζει το στάδιο της λιμοκτονίας. Ουσιαστικά παρά το γεγονός πως ένα άτομο μπορεί να νηστεύει επί εβδομάδες χρησιμοποιώντας τα αποθέματα λίπους και υδατανθράκων του οργανισμού, θα πρέπει να σταματήσει μόλις αρχίσει η καύση λευκωμάτων (γι΄αυτό και χρειάζεται παρακολούθηση από ειδικούς η πολυήμερη, μακράς διάρκειας νηστεία... ή η εφαρμογή της εντός ειδικευμένων κλινικών νηστειοθεραπείας).


Παράλληλα κατά την περίοδο εφαρμογής της νηστείας, είναι ουσιαστικά η αυτόλυση,που παρέχει τις εξαιρετικά ευεργετικές ιδιότητες της στον οργανισμό. Η στέρηση τροφής θέτει σε λειτουργία την αυτόλυση αποταμιευμένων ουσιών και στη συνέχεια ουσιών ελάχιστης ή μικρής σημασίας στην οικονομία του οργανισμού.
"Τοξίνες, κύστεις, αποστήματα, όγκοι, υφίστανται πρώτοι την καταλυτική επίδραση της νηστείας και εξαφανίζονται ή συρρικνώνονται."


Πειράματα και έρευνες (σε ανθρώπους και ζώα) έδειξαν πως η περιοδική στέρηση τροφής χαρίζει τη δυνατότητα να ζουν περισσότερο του συνήθους (μακροζωία!) και αυτό όπως εξηγεί ο ίδιος γιατρός, επειδή "με τη νηστεία βελτιώνεται η κυκλοφορία του αίματος και η αναπνοή. Οι βρόγχοι απαλλάσσονται από φλέγματα, τα οποία ρευστοποιούνται και αποβάλλονται. Το ίδιο και τα φλέγματα-απεκκρίματα της μύτης, των ιγμορείων, των μετωπιαίων κόλπων και των σιελογόνων αδένων.Ουσιαστικά όλη η νοσογόνος ύλη αποβάλλεται με αποτέλεσμα να γίνεται οξύτερη η όσφρηση, η ακοή, και η όραση. Επίσης τραύματα, έλκη, άτονα έλκη, κατάγματα επουλώνονται ταχέως." ...
"Ολόκληρος ο πεπτικός σωλήνας απαλλάσσεται από κατακρατηθέντα κόπρανα και παθογόνους μικροοργανισμούς και καθαρίζεται τέλεια." ..."Οι ιστοί ανανεώνονται, βελτιώνεται η διαδικασία της πέψης, βελτιώνεται η λειτουργία της καρδιάς, του κεντρικού νευρικού συστήματος, του ήπατος, της σπλήνας, του παγκρέατος, του αιμοποιητικού συστήματος κατά εκπληκτικό τρόπο και αποκαθίσταται η φυσιολογική έκκριση των αδένων. "


"Ενώ ο οργανισμός δεν αποκτά νέο ενεργειακό υλικό, γίνεται πιο δυνατός με το να απαλλαγεί από το παθητικό, νοσογόνο υλικό που προκαλεί εμπλοκές (!) στην ομαλή λειτουργία του."


Εκτός από την αυτόλυση, κατά τη νηστεία λαμβάνει χώρα και μερική ΑΝΑΠΛΑΣΗ των φθαρθέντων ιστών πουοφείλεται αφ' ενός στην καλύτερη αιμάτωση των οργάνων που έχουν απαλλαγεί από νοσογόνο υλικό και εμπόδια στην κυκλοφορία του αίματος (κυκλοφοριακή συμφώρηση) και αφ΄ετέρου από την εσωτερική ιαματική δύναμη του οργανισμού για επανόρθωση βλαβών.


Κλείνοντας εδώ αυτή τη σύντομη αναφορά στα θεραπευτικά αποτελέσματα της νηστείας αναφέρω μερικές τοποθετήσεις από το οπισθόφυλλο του εν λόγω βιβλίου, και εύχομαι πράγματι σύντομα να δοκιμάσετε οι ίδιοι τα ευεργετικά αποτελέσματα τηςτόσο φυσικής και οικονομικής μεθόδου για την αναζωογόνηση σας...



"Η ΝΗΣΤΕΙΑ, ατά το Γερμανό καθηγητή Μπραουχλε, οδηγεί σε τέλεια κάθαρση του σώματος και μάλιστα τόσο γρήγορη και σίγουρη που κανένα άλλο μέσο δεν είναι δυνατό να κατορθώσει. Πολλά σπουδαία όργανα, όπως η καρδιά, τα νεφρά, το συκώτι, το νευρικό σύστημα, γίνονται γερά και ικανά,σαν να μην είχαν αρρωστήσει ποτέ." (!)

"Η Φύση, κατά τον Ρητλιν, "ενεργεί με πολύ μεγαλύτερη λεπτότητα από τον καλλίτερο χειρούργο. Προσέχει τους υγιείς ιστούς και απομακρύνει τους ασθενικούς."

"Αξίζει να τονιστεί η μεγάλη ικανότης του οργανισμού προς ανάπλαση των φθαρμένων κυττάρων διά νέων, σε μικρό χρονικό διάστημα επιτυγχάνεται σηλαδή μερική νεραοποίηση του οργανισμού και όλοι όσοι ακολούθησαν τη Νηστεία, δηλώνουν ότι αισθάνονται πολύ καλλίτερα από πριν"(Διαιτιτική, Δημ. Κουτσουμπάς)


"Προλαμβάνει και θεραπεύει τις αρρώστειες, αυξάνει την αντοχή του οργανισμού και δημιουργεί δυνατό χαρακτήρα, παρατείνει τη ζωή και διατηρεί την ενεργητικότητα ως τα βαθειά γεράματα, καταπραϋνει τα πάθη και τονώνει την ψυχή" (Γ. Καράβης)


ΥΓ: Θα ήθελα να σημειώσω πως με τη νηστεία και την καύση του λίπους, όπου κατακρατούνται και οι τοξίνες, αλλά και βαρέα μέταλλα από περιβαλλοντικές μολύνσεις και την απομάκρυνση αυτών από το σώμα. έχουμε στη διάθεση μας το καταλληλότερο μέσο πρόληψης και αποκατάστασης της υγείας μας ΚΑΙ σε σχέση με τις επιπτώσεις των χημικών αεροψεκασμών... (chemtrails).
http://therapeftis.blogspot.gr/

Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2016




Η Αρχαία Συνταγή του Ιπποκράτη κατά του Κρυολογήματος & της Γρίπης
Η Αρχαία Συνταγή του Ιπποκράτη κατά του Κρυολογήματος & της Γρίπης

Η Αρχαία Συνταγή του Ιπποκράτη κατά του Κρυολογήματος & της Γρίπης!




Μιας και η εποχή της γρίπης είναι κοντά χρειάζεστε μια φυσική συνταγή για να αντιμετωπίσετε τα συμπτώματα του κρυολογήματος. Ειδικά, εάν παίρνετε δημόσια συγκοινωνία και δεν προσέχετε αρκετά όταν είστε σε δημόσιους χώρους, θα πρέπει να δώσετε μια ευκαιρία στο παρακάτω πανάρχαιο γιατρικό που μας έρχεται από την εποχή του Ιπποκράτη.
Η μόνη διαφοροποίηση που έχουμε κάνει είναι στην προσθήκη ενός επιπλέον συστατικού, του τζίντζερ.

Η συνταγή κατά του κρυολογήματος

Συστατικά:
  • 1 κομμάτι φρέσκο βιολογικό τζίντζερ 3 εκατοστών, ξεφλουδισμένο και κομμένο
  • 2 φλιτζάνια νερό
  • 1 λεμόνι βιολογικής καλλιέργειας
  • 2 κουταλιές της σούπας ακατέργαστο βιολογικό μέλι ή μέλι μανούκα
  • Βάμμα πρόπολης
  • 6-8 σταγόνες έλαιο ρίγανης
Οδηγίες:
  1. Προσθέστε τις φέτες τζίντζερ και σε μια τσαγιέρα με νερό ή σε ανοξείδωτο βραστήρα τσαγιού και αφήστε τες να πάρουν βράση. Καλύψτε τες, χαμηλώστε τη φωτιά και αφήστε τες μέσα για 10 λεπτά.
  2. Αφαιρέστε το τζίντζερ από το νερό και πετάξτε το.
  3. Στύψτε το λεμόνι και προσθέστε το χυμό στο νερό προσθέτοντας ταυτόχρονα το μέλι και ανακατεύοντας μέχρι να διαλυθεί πλήρως.
  4. Σερβίρουμε σε φλιτζάνια τσαγιού με μια φέτα λεμόνι.
  5. Προσθέστε 3-4 σταγόνες έλαιο ρίγανης σε κάθε φλιτζάνι.
Η συνταγή είναι για 2 μερίδες. Είναι σημαντικό να ξέρουμε ότι, αν και τα συμπτώματα του κρυολογήματος ή της γρίπης οφείλονται στη μόλυνση από ιό, αυτή δεν είναι η πραγματική αιτία της νόσου. Η πραγματική αιτία είναι μια διαταραχή του ανοσοποιητικού συστήματος που μας κάνει πολύ πιο επιρρεπείς σε συμπτώματα όπως κρυολογήματα, γρίπη και άλλες αναπνευστικές λοιμώξεις.

Οι ιδιότητες του μελιού

Το μη επεξεργασμένο μέλι είναι πολύ ανώτερο από το καθαρό πορτοκαλί μέλι που πουλιέται στο σουπερμαρκετ με το οποίο είμαστε εξοικειωμένοι οι περισσότεροι από μας. Περιέχει ίχνη πλούσια σε θρεπτικά συστατικά, όπως γύρη και πρόπολη, που είναι υπερεφοδιασμένα με ένζυμα και αντιοξειδωτικές ουσίες.
Αν έχετε την ευκαιρία να βρείτε μέλι μανούκα κοντά σας δοκιμάστε να το χρησιμοποιήσετε μιας και έχει περισσότερες αντιοξειδωτικές ουσίες και αντιβιοτικές ιδιότητες.

Οι ιδιότητες της πρόπολης

Η πρόπολη είναι ένα από τα πιο ευρέως φάσματος αντιμικροβιακές ενώσεις στον κόσμο και η πλουσιότερη πηγή καφεϊκού οξέως και απιγενίνης, που υποστηρίζουν και ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα.

Οι ιδιότητες του ελαίου ρίγανης

Όσον αφορά το έλαιο της ρίγανης, τα οφέλη για την υγεία και οι φαρμακευτικές του ιδιότητες για πρώτη φορά έγιναν κατανοητές και εκτιμήθηκαν από τους αρχαίους Έλληνες.
Ο Ιπποκράτης, ο πατέρας της ιατρικής, χρησιμοποιούσε συχνά ρίγανη ως αντισηπτικό, καθώς και για τη θεραπεία του στομάχου και για λοιμώξεις του αναπνευστικού.

Εδώ παραθέτουμε μερικά από τα πολλά επιστημονικά αποδεδειγμένα οφέλη του ελαίου ρίγανης:

Ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα: πολλές φορές ισχυρότερο από την εχινάτσια.
Έχει αντιικές ιδιότητες: δρα κατά του κρυολογήματος, της γρίπης, του έρπητα ζωστήρα, των κονδυλωμάτων, ειδικά όταν λαμβάνεται στα πρώτα στάδια των συμπτωμάτων.
Κατά της τροφικής δηλητηρίασης: Δρα εναντίων των ανθεκτικών στα αντιβιοτικά βακτηρίων και των τροφιμογενών παθογόνων παραγόντων.
Αντιαλλεργικό: Μπορεί να βοηθήσει στην εξάλειψη των συμπτωμάτων της αλλεργίας με την εισπνοή των ατμών από το θερμαινόμενο λάδι.
Αντιμυκητιασικό: Προσθέστε μερικές σταγόνες στο σαμπουάν και απαλλαγείτε από πιτυρίδα ή σμηγματόρροια.
Αντιπαρασιτικό: Προσθέστε μερικές σταγόνες ελαίου στο σαπούνι, στο σαμπουάν ή αραιώστε το σε ελαιόλαδο για τοπικές εφαρμογές κατά της ψείρας και της ψώρας και εναντίων εσωτερικών παρασίτων, όπως τα Cryptosporidium και Giardia.
Αντίδοτο σε δηλητήρια: Εξουδετερώστε διάφορες δηλητηριάσεις και τσιμπήματα από μέλισσες, φίδια και αράχνες (προσοχή δεν κάνει για κάθε τσίμπημα ή δάγκωμα).
Αντιμικροβιακό: Θανατηφόρο για όλους τους τύπους των παθογόνων όπως βακτήρια, ιούς και μύκητες. Δρα ως ένα πολύ αποτελεσματικό φυσικό απολυμαντικό.
Αντιοξειδωτικό: Ένα από τα πιο ισχυρά φυσικά αντιοξειδωτικά που προστατεύει τα κύτταρα από τις ελεύθερες ρίζες και με τον ίδιο τρόπο παρατείνει τη διάρκεια ζωής των τροφίμων! Η ρίγανη έχει 12 φορές μεγαλύτερη αντιοξειδωτική δράση από ό, τι τα πορτοκάλια και 4 φορές περισσότερη από βατόμουρα.
Ισχυρό αντιβιοτικό και αντισηπτικό: χρησιμοποιείται για την καθημερινή υγιεινή των δοντιών και για να μειώσει τη φλεγμονή και τον πόνο που σχετίζεται με τη μόλυνση των δοντιών και των ούλων.
Αντι-φλεγμονώδες: Προσφέρει ανακούφιση και γρήγορη επούλωση σε μώλωπες, τραυματισμένους μύες, σε διαστρέμματα, στην τενοντίτιδα, σε κράμπες και άλλες παρόμοιες βλάβες. Αυτές οι ίδιες ιδιότητες το κάνουν ένα ισχυρό φάρμακο κατά της αρθρίτιδας.
Οξυγονώνει το αίμα: Βοηθά να οξυγονωθούν τα κύτταρα του αίματος ανακουφίζοντας απο τα συμπτώματα της κόπωσης, ενώ δίνει ενέργεια.
*Οι πληροφορίες που περιέχονται στο http://share24.gr δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την γνωμάτευση του ιατρού σας. Αν αποφασίσετε να ακολουθήσετε κάποια διατροφή ρωτήστε τον προσωπικό ιατρό σας.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...